Luie gids en waterversperringen

Donderdag 23/02
Vandaag kunnen we uitslapen! We gaan pas om 8 uur weg! Vandaag staat er een boot en wandeltocht op het programma. Eindelijk hebben we weer wat zon we varen een uurtje met een motorboot, spotten mooie vogels en wat krokodillen, nét genoeg voor een paar laarzen, en worden naar een plaats waar de mokorro’s liggen, een soort lange 2 persoons kanos, gebracht. Normaal worden deze uit 100 jaar oude bomen gesneden, maar aangezien het bij 1 op de 3 boten fout gaat en ze dus die opaboom voor niks omgekapt hebben, maken ze ze nu van een soort plastic.
Daar gaan we dan, Wieteke voorop, ik in het midden en een peddelstuurjongen die achterop staat en het evenwicht moet bewaren. Het water is hier erg ondiep dus helaas zullen we hier geen nijlpaarden enzo tegenkomen. Wel veel vogels, lelies, kikkertjes en spinnen! Ik maak onze peddelstuurjongen even duidelijk dat ik geen spin in de boot wil dat we anders omslaan en we worden opgegeten door alligators! En dat heul heul heul veel mensen dan heeeeeel verdrietig zullen zijn. Hij begrijpt het probleem en doet z’n best!
We worden door een mooi stuk heen gepeddeld zien mooie lelies en minuscule rietkikkertjes, nog kleiner dan een vingerkootje. Nijlpaarden en krokodillen komen we gelukkig niet regenen ook de spinnen zijn ons bespaard gebleven! We spotten een Pel’s fishing owl, een uil waar onze gids Dee al 16 jaar naar op zoek was en wij ziener twee! Dee is erbij en haar dag is in ieder geval helemaal goed! Er worden veel fotos gemaakt, waarna we weer door worden gepeddeld naar een stuk land, war we van een gids een soort biologieles krijgen. Hij verteld over nesten, over stront, over voetafdrukken en over struiken. Nu weet ik dat je om de aandacht van een groep te behouden, duidelijk moet articuleren en soms even een stilte moet laten vallen. Onze gids nam dat iets te letterlijk, sprak tergend langzaam en hield zo’n beetje na elk woord een paar seconden z’n mond. Dat deed hij op plekjes midden in de zon terwijl het het heetste moment van de dag was, zo’n 30 – 35 graden. Ik heb nog nooit iemand zo saai en slaapverwekkend iets horen uitleggen. Ik heb er dus ook niks van opgeslagen… als we terug komen na onze wandeling staat er een lunch klaar, en na de lunch worden we weer terug gepeddeld! We leveren de mokorros in en geven onze peddelstuurjongen een flinke fooi! We stappen in de motorboot en gaan de weg weer terug. Onderweg komen we alleen een waterversperting tegen van losgeraakt papyrusriet. We kunnen er niet meer langs! De jongens die eerst onze peddelstuurjongens waren, zijn nu van het Botswanese wateronderhoud. Met bootjes en vereende krachten proberen ze de waterversperring op te lossen, maar dt lukt ze niet. Als er na 1,5 uur nog geen verandering is, wordt er een boot geregeld, waarop wij kunnen overstappen. De boot os er met een kwartiertje en wij stappen over. Onze boot is nu licht genoeg om zich door de versperring heen te prakken en voor je t weet kunnen we weer terug in onze eigen boot en volle gas richting tent! ’S Avonds even we een heerlijke kip curry en na een avondje rond het kampvuur gaan we tevree naar bed!