Caracas , here i come!!

Gisteravond begon mijn avontuur dan eindelijk. Bijna een jaar naar uitgekeken, waarvan de laatste weken net met een ietsiepietsie meer spanning, lees slapeloze nachten, ging ik gister met Mamar naar het vd Valk hotel vlakbij schiphol. Flesje wijn erbij... Dan kom je de avond wel door. Dan proberen te slapen. Eigenlijk is dat nog best goed gelukt! Wel een paar keer wakker geweest, maar als ik dan zag dat ik nog even verder kon , was ik zo weer in coma. Om 4:20 zijn we opgestaan. Even douchen en op naar Schiphol!

Op schiphol eerst m'n rugzak ingechecked en daarna heb ik samen met Mamar een kopje koffie gedronken bij de 'Hello Goodbye' bar. Nog gezocht naar de cameraploegen, maar helaas niet gevonden. Na de koffie was het dan toch écht tijd voor ons afscheid. Ik moet zeggen dat het besef er bij mij nog niet helemaal was/is en het afscheid valt me dan ook niet zo zwaar. Na een kus en een kroel op naar de paspoortcontrole. Nog één keer omdraaien, nog één keer zwaaien... Daar ga ik...

De vlucht naar Parijs gaat snel: drie kwartier! Op het vliegveld merk ik niks van extra controles. Ik moet zeggen dat ik m even kneep toen de extremisten zó dicht bij het vliegveld zaten. Ik was dan ook opgelucht dat de boeven gepakt en gedood waren, dat scheelt mij een hoop gedoe denk ik.
Op het vliegveld kan ik gelijk doorlopen naar de gate, waar ik nog 2,5 uur moet wachten. Eerst even Facetimen met Isabelle, want ze is vandaag jarig, 5 jaar!!!
Verder een beetje winkeltjes kijken, koffie drinken, de tijd gaat best snel.
Rond 10:55 vertrekt mijn vlucht richting Caracas. In het vliegtuig ontmoet ik m'n eerste reisgenote, Martine (18) uit Texel. Zij blijft 3 maanden in Zuid-Amerika en gaat na deze reis nog even door, hoe stoer!

Behalve het kleine beetje beenruimte wat ik heb, gaat ook deze vlucht heel snel! In het begin wat turbulentie, maar dat was goed te doen. Naast mij in het Vliegtuig zat een Venozelaanse vrouw, die me waarschuwde voor de gevaren can Caracas, zij was pas twee keer beroofd met een wapen op haar hoofd. De tips die ik kreeg: stop je geld ver weg, het liefst nog in je broeksband, doe je sieraden af en vertrouw niemand, laat je spullen nergens onbeheerd achter!
Eenmaal aangekomen op Caracas begreep ik wat ze bedoelde. Wat een zootje! Als mieren lopen ze door elkaar, iedereen wil wat van je, alleen niemand speekt Engels, jammer joh! (Voor hen dan he). Gelukkig vinden we onze chauffeur van het hotel snel, dus gaan we met hem mee. Ons reisgezelschap is trouwens uitgebreid met een Noor en een Zwitser (ietwat apart persoon), met z'n vieren op naar de taxi! Ze bellen voor de lift, alleen die blijkt een storing te hebben (met nog mensen in de lift). De gids wil met een andere lift, wij gaan met de trap, toedeledokie, 'ik ben toch niet gek'!
We komen aan bij het hotel, 5 min van het vliegveld. Van binnen ziet het er best ok uit. We krijgen allemaal een eigen kamer, terwijl we geboekt waren op een 4p kamer... Beterrr!

Na het eten, wat we bij een buurtwinkel gehaald hebben en op mijn kamer hebben gegeten, gaat iedereen naar zijn eigen kamer... Morgen gaat de wekker weer om 05:00 uur voor onze vlucht naar de eerste echte bestemming: Playa del Colorada...

Oja, klein detail... Het was hier vanmiddag 35 graden...