Het avontuur wat Delta Orinoco heet...

De Orinoco Delta
In eerste instantie zouden we vorige week maandag rond 05:40 vertrekken richting ons opstappunt van de Orinoco rivier. Een van de chauffeurs meldde zich alleen een beetje laat ziek. Hierdoor werd het voor ons te laat om wat nieuws te regelen en hadden we onverwacht een vrije dag! Ook leuk!!! We zijn met een boot wat strandjes afgevaren, waar we even heeeeeeerlijk konden relaxen. Dat kwam me wel goed uit wat de laatste dagen ben ik alleen maar van hot naar het gegaan. De maandagavond sloten we weer af met een feestje, gewoon omdat het kon!

Dinsdag moesten weer om 5 uur opstaan voor poging twee. Ik kan je zeggen, dat dat best zwaar is voor zo'n 'old mama' als ik!
Maar goed, we hadden twee chauffeurs, 2 4x4's dus VAMOSSSSS!
Daar gingen we dan, rond een uur of 6 in de morgen om vervolgens een rit van zo'n 6 uur te rijden richting een opstappunt van de Orinoco rivier.
We kwamen aan bij een flinke woning met flinke achtertuin waar onze 2p kayaks al klaar lagen! Martine was mijn maat deze week, go team Dutch!!! Als we de kayaks bepakt hebben, gaan we beginnen aan ons jungleavontuur.
We kayakken over een rivier van zo 20 meter breed met aan weerszijden jungle! Al snel zien we de eerste 'huisjes' met daarvoor de spelende indianenkinderen. Bij een huis moet je je een overkapping bedekt met bananenbladeren voorstellen zonder muren en gebouwd op palen. De vloeren zijn gemaakt van boomstammen en de huisjes staan aan het water. We zwaaien vriendelijk, roepen enthousiast 'Jakera!' Wat 'hallo' betekend en peddelen erop los, in de tussentijd om ons heen zoekend naar de kaaimannen en de pirañas die hier ook zitten.
Na dik een uur peddelen komen we aan bij een 'huis' van een Warao familie, een indianenfamilie. Er zijn twee mannen, trouwens zonder veer op hun achterhoofd. De vrouwen en kinderen zijn foetsie! In deze woning zullen wij een nachtje slapen, we krijgen een ruimte van zo'n 35 m2, waar we allemaal onze hangmat ophangen. Ze hebben zelfs voor de gelegenheid een wc voor ons aangelegd: een loopplank van 3 boomstammen die je naar twee opstaande banenenbladeren brengt waar je tussendoor kunt kruipen om vervolgens (on)gegeneerd je gang te gaan... We gaan eerst douchen (lees: onderdompelen in de rivier) en dan wordt er voor ons gekookt. S avonds komen de Warao mannen nog even aan met een babykaaiman die ze een daarvoor in de rivier gevangen hebben. We bewonderen hem, waarna hij weer wordt terug gezet (hij was toch te klein voor een paar laarzen).
De volgende ochtend vertrekken we weer op tijd, op naar ons 'hotel Bora Bora'! De tocht die officieel zo'n twee uur zou moeten duren, duurt nu zo'n 6 uur!! Oorzaak: de Bora Bora plant. Een soort waterplant, die maximaal door de rivier heen lag en waar we bijna niet door kwamen. Een motorboot heeft ons eruit moeten slepen...
Na de bora bora gingen we écht door de jungle kayakken. Dit is alleen mogelijk als het hoog water is en er is geen enkele reisorganisatie die zó diep de jungle in gaat. Het water is hoog genoeg en we ploeteren ons door al het natuurschoon heen. Daar waar de rivier eerst zo 20 meter diep was, is hij nu 1 a 2 meter diep. Bomen van zo 30 meter hoog waar we doorheen varen, Af en toe een peddel die achter een liaan blijft hangen... Geluiden van de brulapen om ons heen.... WHOSAAAAAA!! Dit is toch wel erg gaaf zeg! 'S avonds komen we versleten maar voldaan bij ons hotel. Net zo luxe als de Warao woning alleen nu een heuse wc pot achter een bananenblad! Uiteraard beginnen we met een duik in het water! Heerlijk zo'n afkoeling! Je moet alleen wel zeker weten dt je geen open wondjes hebt, want dan kunnen de pirañas op je af komen....
'S avonds als we allemaal zo'n beetje gaan slapen is tie daar dan... Een kingsize spin op het muskietennet van m'n buurman. Hij zou nog heel gevaarlijk zijn ook! Gelukkig kan Iasias hem weghalen mbv een pollepel en kan ik 'veilig' slapen... Yeah right!

De volgende ochtend staan we vroeg op, de nacht spinloos overleefd. We willen beesten zien!!! Dus rond half 6 zitten we weer in onze kayak, klaar voor een tocht van zo 2 uur. Onderweg zien we wat grote blauw/gele papagaaien, maar meer eigenlijk niet. Wel horen we de brulapen weer maximaal te keer gaan! Dat klinkt als een keiharde herfststorm razend om een huis, heel bizar!
Na twee uur komen we terug in ons hotel waar Iasias ons ontbijt heeft gemaakt. Regelmatig krijgen we als ontbijt arrepa's: een klein formaat pitabroodje zonder smaak en zo droog als het maar zijn kan! Maar ja... Elke keer bakt hij ze weer vers voor ons... Hij doet ook z'n best...
In de middag krijgen we wat les over de indianenstammen en overleven in de jungle. 'S middags gaan we ook even lopend de jungle in, waar ik water drink uit een liaan, bamboestengel en levende termieten eet, je moet toch alles eens ervaren... Toch? Aangezien we allemaal serieus lek worden gestoken door alle muggen, gaan we na een uurtje weer terug. Deet helpt hier niet, dat is meer een andere smaaksensatie voor de muggen, dan dat ze wegblijven...
'S avonds gaan we met z'n allen nog een rondje kayakken in het donker! Behalve alle duizenden sterren (weer onder de Melkweg, WOW!!!) is geen lichtje dat brandt. Ook de mam is nergens te bekennen, dus je ziet bijna geen hand voor ogen. Onze gids gaat voorop, in de hoop een grote slang of kaaiman te kunnen vangen, maar helaas. Een aantal jongens in de groep maken zoveel herrie dat de beesten wegblijven, behalve meneer de uil hoog en droog op een tak... Na de tocht gaan we allemaal onze hangmat in.... Schuilen voor de muggen.
De volgende ochtend (vrijdag) beginnen we de dag relaxed. Wat zwemmen, wat lezen, wat hangen... En terwijl we wat over het water staren zien we twee roze dolfijnen op zo 15 meter van ons af door het water springen. Ja, hoe moet je dat nou omschrijven... Gewoon té bizar zoiets! Het blijkt dat deze dolfijnen opvoer plaatsen in de wereld voorkomen, waaronder hier...ik kan allee. Maar kijken en genieten...
Wat later in de middag zit ik weer over het water te staren en zie in de verte iets door het water gaan. Ik vraag Iasias wat het is, en jij denkt een rendier! Als de indianengidsen dit horen, springen ze in hun boot en varen ze er vandoor. Ze willen hem vangen voor hun gezin! Na een tijdje komen ze helemaal blij terug maar met een lege boot. Het was geen rendier, het was een jaguar...WTF!!!
Na wat bijgekomen te zijn van alle hectiek ( ze hebben hier zelf nooit eerder een Jaguar gezien, een man die al 35 door de jungle trekt voor onderzoek geeft hem pas 1 keer gezien) ga ik met hoofdpijn naar m'n hangmat. En dat terwijl ik wilde helpen met het bouwen van een nieuw 'keukenblok'. S middags word ik weer íets beter wakker, waarna ik gelijk opsta en m'n handen uit de mouwen steek. Weet je wat? Ik maak wc-rolhouders! Ik bind wat touw om twee takkies... Klaar!!! En hup! Weer naar bed! M'n hoofdpijn slaat om naar maagkrampen en het enige wat ik wil is slapen. Ik ben kapot! Ik sla het avondeten over (ok, 2 rijstwafels ivm de malariapil) en slaap door tot de volgende morgen (uiteraard met wat tussenpozen op de wc).
Naar de wc gaan is trouwens ook een dingetje, want doortrekken doe je door een emmertje water uit de rivier te halen en zo door te spoelen. Hartstikke leuk, zo 6 x per nacht. En ja, een x is het echt laag water... Ik ga met m'n hoofdlamp op pad hang m'n emmertje terwijl ik zelf aan een boomstam hang, hangend in het water, hopend dat er water in m'n emmer komt, wat lukt. Ik klim weer aan de kant, zie een rotte vloerbalk over het hoofd, stort er doorheen, hoofdlamp valt van m'n hoofd, het licht ervan gaan door de val uit, en m'n halve emmer is weer leeg omdat ik dat in m'n val ben verloren...NEE LACHEN DIT!!! Ik probeer nog in het pikkedonker m'n weg naar de wc te vinden, want echt onmogelijk is. Bekijk het maar met je shitzooi, ik zoek in alle moeite m'n hangmat op en ga slapen!!! Uiteraard word ik de volgende ochtend weer als eerste wakker ivm de wc, nu kan ik wat zien én doorspoelen.... Toch wel fijn voor de rest.
Vandaag gaan we weer terug naar de Warao familie. Maar aangezien ik totaal niet in staat ben om te kayakken, wordt ik door een indiaan per motorboot gebracht. We gaan weer door de smalle ondiepe jungle terug. Het is alleen nog niet diep genoeg... Dus de indianenmeneer (1.65 meter hoog, lijkt op de donkere versie van kabouter Piggelmee) springt op z'n blote voeten van de boot en staan soms tot aan z'n oksels in het water de boot te duwen, waar ik als prinsesje, en alle kratten met eten ed opstaan... Ik kan niks voor hem doen en voel me heel lullig! Ik pak een houten peddel en zet af en toe wat af tegen een boomstam, maar ook dat schiet niets op. Toch is het zó vermoeiend om naar te kijken, dat ik op de prinsessenboot kort in slaap val... Na een tijdje wordt ik wakker en is het water diep genoeg om de motor te gebruiken. Goed gedaan indianenmeneer!
Na twee uur varen (we moeten in de buurt van de kayaks blijven) komen we weer aan bij het huis van de Warao's. En nu zit er een hele familie met oma, een paar volwassenen en een stuk of 8 a 10 kids erbij! Wat baaaaaaal ik dat ik me zó beroerd voel! Ik kan me nergens toe zetten. M'n hangmat wordt gelijk voor me opgehangen zodat ik kan slapen, wat ik ook doe. Ik had m'n tijd hier toch wat anders voorgesteld. De laatste 2 dagen slaap ik 20 uur per dag. Dat heb ik nog nooit gehad!
'S avonds wordt ik even wakker en zie ik dat de vrouwen en kinderen armbandjes ed aan het maken zijn. Ik hijs me even uit m'n hangmat, ga een half uurtje kijken en kopen en ga dan gauw weer mijn hangmat in.
Deze nacht (za-zo) gaat gelukkig een stuk beter! Ik sta op voor m'n ontbijt, een bouillon en pak m'n spullen, we gaan vandaag voor de laatste overnachting in de delta naar een lodge! Ik wordt weer met de motorboot gebracht. Het is nu een uurtje voor we bij onE laatste bestemming aankomen. Eindelijk voel ik me wat beter. Wel regelen ze voor mij een bed ipv m'n hangmat, zodat ik goed bij kan komen. Ik maak van de gelegenheid gebruik en val toch nog wat uurtjes in slaap. 'S avonds eet ik wat rijst mee en zit wat bij de rest van de groep. Morgen gaan we weer terug naar Playa Colorada, dus vandaag is het de laatste echte dag met de groep.
De groep gaat vol aan de rum, ik sla even over... Wel word ik helemaal lekgestoken door de muggen en denk (zonder te overdrijven) dat ik zo 200 muggenbulten op m'n lijf heb! Ik maak het niet te laat en geniet van een nacht slapen in een bed...
Maandag word ik om 5 uur wakker. Ik voel me goed, joehooooeeee!! Ik sta op om wat foto's van de zonsopkomst te maken en ga vervolgens m'n dagboek weer even bijschrijven op bed. Ik loop wat dagen achter zeg maar...
Na het ontbijt vertrekken we. Dit x met z'n allen op een motorboot! We varen een uur waarna we weer door de auto's worden opgehaald. De rit van 5 uur duurt echter dik 7 uur. Omdat het carnaval vandaag begint staan we vol in de file! Als we rond 19 uur terug komen in Playa Colorada is iedereen gesloopt...en ik mag fijn mijn tas pakken en de foto's van de anderen toe-eigenen.

Voor de geiinteresseerden: ik heb 18 gig aan foto's....

Vanmorgen werd ik om 03:45 opgehaald en naar Barcelona aeropuerto gereden. Daar vertrok m'n vlucht om 6 uur. Ik landde om 6:50 en m'n volgende vlucht gaat om 17:30 vanuit Caracas. Ik mag dus fijn even wachten en dat terwijl m'n buikgriep weer terug is, WHOEHOE!